ေန႕စဥ္နံနက္(၈)နာရီမွ ညေန(၄)နာရီ
ဇိဝိတဒါန သံဃာ့ေဆး႐ုံႀကီး၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္
လူမ်ိဳးမေ႐ြး ဘာသာမေ႐ြး ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေ႐ြး လာလာသမွ် မက်န္းမာသူ ဂိလာန ပုဂၢဳိလ္မ်ားအား အခမဲ့ စမ္းသပ္ ေဆးဝါးမ်ား ကုသေပးႏိုင္ရန္ ရည္႐ြယ္၍ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေဆးရံုေပၚေပါက္လာပံုႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္
ဇီ၀ိတဒါန သံဃာ့ေဆး႐ံုႀကီးကို ၿဗိတိသွ်
ကုိလုိနီ
လက္ထက္၊ ၁၉၄၀ျပည့္ႏွစ္၊
ေမလ
(၈)ရက္ေန႕တြင္ ေဆးေပးခန္းကေလးမွ စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းကာလတြင္ လူမ်ဳိး ဘာသာ
အလိုက္
အေနာက္ႏုိင္ငံ ေဆး၀ါးျဖင့္ ကုသေပးေသာ ဟိႏၵဴရာမာခရစ္ရွာနာ
ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆး႐ံု၊
မူဆလင္ကုသုိလ္ျဖစ္
ေဆးခန္း၊ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳေဆးရံု
စသည့္တို႕ ႐ွိေနခဲ့ရာ အမ်ဳိးသားေရး
စိတ္ဓါတ္၊
လူမွဳေရးစိတ္ဓါတ္႐ွိၿပီး၊ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားသူအၿငိမ္းစားအေရးပိုင္
ဦးဘေအးသည္၊
မိမိႏွင့္ စိတ္တူသေဘာတူ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္ညိွႏွိဳင္းၿပီး၊
ဗဟန္းၾကားေတာရလမ္း႐ွိ မိမိပိုင္ ဇရပ္အမွတ္(၇၃)တြင္၊
အေနာက္ႏုိင္ငံ ေဆး၀ါးႏွင့္
ကုသေပးသည့္ ဇီ၀ိတဒါန ေဆးခန္းကို စတင္
ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေဆးေပးခန္းတည္ေထာင္သူတို႕၏ မူလ
ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ"လူမ်ိဳး မေ႐ြး၊ ဘာသာ မေ႐ြး၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ အဆင့္အတန္းမေ႐ြး၊ က်ားမ
မေ႐ြး၊ လာလာသမွ်က်န္းမာသူဂိလာနပုဂၢိဳလ္ဟူသမွ်ကို၊
အခမဲ့စမ္းသပ္ေဆး၀ါးကုသေပးကမ္းလွဴဒါန္းရန္"ျဖစ္ပါသည္။
ေဆးခန္းစတင္ဖြင့္လွစ္စဥ္ကျပည္သူမ်ား၏ အလွဴေငြမ်ားႏွင့္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ား၊ေစတနာ႐ွင္
ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ လုပ္အားဒါနအေပၚ အေျချပဳခဲ့ရာ၊
ရည္႐ြယ္ခ်က္ေကာင္းမြန္ျခင္း၊ေစတနာေကာင္း
မြန္ျခင္း၊ ျပည္သူမ်ား၏
အားေပးမွဳေၾကာင့္၊
ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္ေခတ္
ကာလတြင္
လည္း တည္တံ့ခဲ့ပါသည္။
၁၉၄၈ခုႏွစ္တြင္ မူလဦးေဆာင္သူ ဦးဘေအး ကြယ္လြန္ခဲ့ရာ၊ ေနာင္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ
လြတ္
လပ္ေရး ရရိွၿပီးေနာက္ သမၼတ ျဖစ္လာသူ တရားလႊတ္ေတာ္ တရား၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ
ဘဦးက၊ ဇီ၀ိတဒါန ေဆးခန္းကုိ ဆက္လက္ ဦးေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၅၂ခုႏွစ္တြင္ လက္ရိွေနရာ
ျဖစ္ေသာအမွတ္(၃၈)၊ ကုိယ့္မင္းကုိယ့္ခ်င္း
ေျမေနရာ
အလွဴေငြျဖင့္ ၀ယ္ယူခဲ့ပါသည္။
ေျမကြက္ႏွင့္အတူပါလာေသာအိမ္ေဟာင္းႀကီးေပၚတြင္ကုတင္(၁၀)ကုတင္ျဖင့္ ေဆး႐ံုငယ္အျဖစ္စတင္
ခဲ့ပါသည္။ ေဆး႐ံုအေဆာက္အအံုျဖစ္ေပၚလာေစရန္ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရာ
(၆.၁၂.၁၉၅၂)
ရက္ေန႕
တြင္ ေဆး႐ံုသစ္ႀကီးအျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ဇီ၀ိတဒါနေဆး႐ံု ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ လုပ္ငန္းေဆာင္႐ြက္မွဳ႐ွင္သန္ေရးမွာ အလွဴေငြေပၚတြင္ သာအား ထားရပါသည္။ ၁၉၆၃ခုႏွစ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအစိုးရ၊ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနက၊ ေဆးရံု ႀကီးသို႕ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈ႕ၿပီး၊ တစ္ႏွစ္လ်င္ ေငြက်ပ္ ၇၀၀၀၀ိ/-၊ ေထာက္ပံ႕ေပးခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ေထာက္ပံ့ ေငြရပ္ဆိုင္းသြားသျဖင့္ ေငြေၾကးအခက္အခဲႏွင့္ ႀကံဳခဲ့ရျပန္ပါသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ေဆး႐ံု အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕အေနျဖင့္ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႕၏ ၾသ၀ါဒကုိခံယူ ရာ၊ ဇီ၀ိတဒါန ေဆးရံု ကုိအလွဴေငြပုိမုိ ရ႐ွိေစရန္အတြက္ ဇီ၀ိတဒါန သံဃာ့ေဆး႐ံုအျဖစ္အမည္ ေျပာင္းရန္အႀကံျပဳသျဖင့္ (၃၀.၃.၁၉၇၂) ရက္ ေန႕တြင္ဇီ၀ိတဒါနသံဃာ့ေဆးရံု အမည္ေျပာင္းလဲခဲ့ ပါသည္။
ဤသို႕ျဖင့္ အလွဴေငြမ်ားပိုမိုရ႐ွိလာၿပီး အေဆာက္အအံုသစ္မ်ားလည္း တိုးတက္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ရာ ကုတင္ (၁၀၀)
ဆံ့ေဆး႐ံုႀကီးအဆင့္သို႕ေရာက္႐ွိလာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ သီလရွင္ေဆးရံု တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕မွ ၾသ၀ါဒစရိယ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို ပင့္ဖိတ္၍ ၾသ၀ါဒခံယူ ခဲ့ရာ ဥကၠဌဆရာေတာ္ ပဲခူးၿမိဳ႕မဆရာေတာ္ႀကီး အမွဴးျပဳေသာ ဆရာေတာ္ (၁၀)
ပါးၾကြေရာက္ခဲ့ၿပီး ၀ိနည္း ေတာ္ႏွင့္အညီသံဃာ့ေဆး႐ံုႏွင့္ အလွမ္း ကြာေ၀းသည့္ ေနရာတြင္ သီလ႐ွင္ေဆး႐ံုေဆာက္လုပ္ရန္ ၾသ၀ါဒ ေပးခဲ့၍ ၁၉၈၇ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ပႏၷက္႐ိုက္ မဂၤလာက်င္းပၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္
(၃) ထပ္အေဆာက္အအံုကို လည္းေကာင္း၊ ၁၉၉၄ခုႏွစ္ တြင္ (၄)ထပ္ အေဆာက္ အအံုကိုလည္းေကာင္း ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ယေန႕ဇီ၀ိတဒါသံဃာ့ေဆး႐ံုႀကီးတြင္ သံဃာေတာ္အပါး
(၁၀၀) ႏွင့္၊ သီလ႐ွင္အပါး
(၅၀)ကို အတြင္း လူနာ အျဖစ္လက္ခံကုသေပးႏိုင္ငံသည့္အျပင္ သံဃာေတာ္၊ သီလ႐ွင္၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္၊ ျပင္ပ လူနာဌာန (၃)ခု၊သံဃာ/အမ်ိဳးသား၊သီလ႐ွင္/အမ်ိဳးသမီးတို႕ကအတြက္ ခြဲစိတ္ခန္းႀကီး
(၂) ခု၊ မ်က္စိ ခြဲစိတ္ခန္းႀကီး
(၁) ခုႏွင့္ နား/ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္းအတြက္ ခြဲစိတ္ခန္းငယ္(၁) ခုဖြင့္လွစ္ထားရိွပါ သည္။
|
||||||||||||||